Op-Ed: Bu Neden Sad Köpek Hikayelerini Paylaşıyoruz

2024 Yazar: Olivia Hoover | [email protected]. Son düzenleme: 2023-12-17 06:54

Not: BarkPost zaman zaman e-postalar, yorumlar ve Facebook mesajlarını aldık değil trajik ya da kaba (ruff?) köpek hikayeleri yazarak yanıt vermemiz gerektiğini düşündük.

İnsanların, köpeklere olan talihsiz şeylerle ilgili üzücü hikayeler okumak istemediklerini anlıyorum. Yanan sığınaklar hakkında. Hayvan istismarı ve ihmal ve terk hakkında. Köpek dövüşü, köpek katliamı, yem köpekleri ve benzerleri hakkında. Kanser! Kova listeleri! Yaşamın sonu! Sarah McLachlan! Liste uzayıp gidiyor.

Güven bana, hepsini aldım. Bazen hikayeler bütünüyle okumak için çok üzgün. Bazen bir köpek makalesiyle karşılaştığımda ve gözyaşlarım akmaya başladığımda iş başında ya da trende ya da yeğenimin ateş yakar oyununda çalışıyorum. Gözyaşları umrunda değil. Gözlerinin başkalarının önünde gözlerini kamaştıran yetişkin bir adamın - endişe duydukları herhangi bir mantıksal sebep olmaksızın - utandırmanın ötesinde olması umrumda değil. Sadece yaptıkları şeyi yapıyorlar. Ve ben sadece yap Kendimi bir çeşit man-domuz melezi gibi gıcırdatmayı durdurmak için ne yapabilirim.

Aslında, bazen köpekler hakkında çok duygusallaşıyorum - tüm üzücü şeyler hakkında, ama bazı iyi şeyler de - tamamen duygusal olsaydım hayatın nasıl olacağını merak ediyorum. Yarı şaka bir şekilde eşime, bir sosyopat olarak doğmamı dilediğimi söyledim… ama, bildiğiniz gibi, iyi şeyler yapmak için yetiştirilen iyi bir sosyopat türü gibi. sağda olan ama seri katilleri öldürmek yerine köpeklere yardım etmek için).

Sana yalan söylemeyeceğim - BarkPost trafikle dolu bir web sitesidir. Benzersiz sayfa manzarasıyla yaşıyor ve ölüyoruz. BarkGood dikey editörü olarak, işimin bir kısmı olabildiğince çok insan tarafından görülen hikayeler alıyor.

Ama aynı zamanda, yayınladığımız şeyin iyinin hizmetinde olduğuna gerçekten inanmasaydım, bu işi istemezdim. Hayvan refahı her birimiz için çok önemlidir. BarkPost. Birçoğumuz köpeği evlat ediniriz, bazılarımız besler veya teşvik eder ve hepimiz kurtarma örgütlerini bir dereceye kadar destekleriz.

Öyleyse, bir Pit Bull'un iyi ve özverili bir aile köpeği olmasına rağmen şehirden atıldığına dair bir hikaye yayınladığımızda, bunu yapıyoruz çünkü bu köpeklerin her gün karşı karşıya oldukları önyargı hakkında farkındalık yaratmak istiyoruz - medyadan, belirli hayvan haklarından 'hükümetler, hükümetten, vb.

Fospice (köpekler için darülaceze) hakkında yazdığımızda, bunu yapıyoruz çünkü Foster Dogs NYC'nin arkasındaki inanılmaz insanlara yardım edebiliyoruz. Bu makalenin üzerinde çok fazla göz olmasını istiyoruz - evet, trafik için, ama daha fazla göz daha fazla bağış, daha fazla gönüllü, daha fazla insanı desteklemeye istekli olabilir ve sonunda, hayatları kurtarılabilecek daha kıdemli köpekler demektir.. Bu makaleyi en son paylaştığımızda, Foster Dogs NYC, Fospice GoFundMe için 1.200 dolar aldı ve bağış toplama hedeflerini önemli ölçüde artırabildi. (FYI, şu anki hedeflerinden 300 $ 'dan daha az uzaktalar.

Max (yukarıda), Fospice fonlarının yardımıyla kurtarıldı.

Depresyondan muzdarip insanlara ve köpeklerin onlara nasıl yardım edebileceğine dair yazdığımızda - kitabın yazarı Julie Barton'da olduğu gibi Köpek Hekimliği - bunu benzer deneyimlere sahip olan okuyucularımızın acılarında yalnız olmadıklarını ve köpek köpekleri tarafından kurtarılmamış olmadıklarını bilmeleri için yaptık. Julie'nin kitabını inceledikten sonra bize yazdığı bir şey var:

Çok çok teşekkür ederim. Yüzlerce Facebook gönderisini okudum - ve ben de mutluluğa kapıldım. Aslında ağlıyorum. Şimdiye kadar 3000'den fazla beğeni ve 600'den fazla paylaşım var ve yüzlerce kişi hikayelerini hikayeler bölümünde yazıyor - her biri hikayemin bir versiyonu. Şimdi gerçekten inanıyorum: Yalnız değilim. Asla yalnız değildim. Pek çok insan bunu hissediyor. Birçok insan sabahları kalktığı zamanlar geçiriyor, çünkü onların köpeğinin onlara ihtiyacı var. Köpekler öyle, bizim için çok fazla. Bu parçayı gönderdiğiniz için teşekkür ederiz. Kitabı okuduğunuz için teşekkür ederim. BarkPost'un ve bu harika okuyucuların bir parçası olduğunuz için teşekkür ederiz!

Ve umutsuzca evlere ihtiyacı olan üzücü, yalnız barınak köpekleri hakkında hikayeler yayınladığımız zaman, biz yaparız çünkü umutsuzca Bu köpeklerin evlerini bulmasını istiyorum. Örneğin, kör Kör Bull Bull'u atın. Hikayesini kimsenin istemediği zamanlarda paylaştık, hatta bir kurtarma bile.Bir gün sonra, bir barınak çalışanından, yazının Poly'da bir ton ilgi çektiğini ve sonuç olarak, onu bir sonraki Pazartesi günü Forever Home Pet Rescue'ya transfer edeceğini söyleyen bir e-posta aldık. Şimdi Poly, günlerinin geri kalanını, onu seven ve önemseyen bir aile ile yaşıyor.

Bizi tüm bunların içinde inşa etmek istemiyorum. Yaptığımız iş, siperlerde çalışan erkeklerle kadınlarla karşılaştırmaya bile başlamıyor - kurtarma işçileri, gönüllüler, değişim savunucuları, vb. - her gün köpeklere yardım ediyor ve karşılığında hiçbir şey istemiyorlar. Ama bu insanlar bu hayvanların hayatlarını kurtarıp iyileştirdikçe, onlar hakkında hikayeler yazacağız. BarkPost. Yavru değirmenlere bir son vermek hakkında. Köpekleri zincirlerden çıkarmak hakkında. Breed Spesifik Mevzuatın Sona Ermesi Hakkında. İyi köpek şeyleri, üzgün köpek şeyleri ve köpek içi şeyler hakkında.

Çünkü en sonunda, öykülerimiz ihtiyacın olan köpeklere yardım edebilecekse - en küçük yollarda bile - buna değer bir şekilde, yayınlanmaya değer. Evet, R treni üzerindeki acele saat servisinin ortasında beni gıcırtılı bir adam domuz melezine dönüştürseler bile. Ağlamanın en az sevdiğim bedensel işlev olduğundan bahsetmiş miydim?

Öne çıkan görüntü iStock üzerinden