Bilim Adamları Şok Sonuçları İle Gerçek Olanlara Karşı Yapay Terapi Köpeklerini Denedi

2024 Yazar: Olivia Hoover | [email protected]. Son düzenleme: 2023-12-17 06:54

Son yıllarda, yaşlılarla terapi için kullanılan robot hayvan sayısında büyük bir artış olmuştur. Hasbro gibi en büyük isimlerden bazıları, yaşlıları hedef alan kendi robotik robot hayvanlarını yapmaya başladı bile. Ama bu robot evcil hayvanlar gerçek yaşam terapisi köpeklerine kıyasla nasıl ücret alıyorlar?

Hayvan ziyareti programları artık birçok emeklilik ve yardımlı yaşayan toplulukta standarttır. Ne yazık ki, popülaritesine rağmen, aslında olumlu bir değişim yapıp yapmadıkları konusunda pek bir şey bilmiyoruz.

Karen Thodberg ve ekibinin Danimarka'daki Aarhus Üniversitesi'nde yer aldığı yer burasıdır. Hayvan destekli tedavinin işe yarayıp yaramadığı ve daha da önemlisi robot hayvanların ya da gerçek şeyin en iyisi olup olmadığının altını almak istemişlerdir.

İlk kez robot terapisinde hayvan / gerçek terapi köpeği gösterisi, Danimarka'da dört bakımevinde yaşayan 100 birey rastgele 3 gruba ayrıldı. Birincisi, katılımcıların her hafta belirli bir terapi köpeği ile buluşacağı bir tedavi köpeği grubuydu. İkincisi, katılımcıların PARO ile vakit geçirdiği bir robot grubuydu, robotik bir bebek mührü harekete geçerek ve sesler çıkararak dokunma ve sese tepki veriyor (Aziz Anzari'nin “Hiçbiri Masters” ı görürseniz, PARO'nun kim olduğunu tam olarak biliyorsunuz) ) 'dir. Üçüncü grup, katılımcıların Tom adında yumuşak bir hayvan kedisiyle vakit geçirebilecekleri bir oyuncak grubuydu. Sevimli olmasına rağmen, PARO'nun aksine, Tom hareket etmiyor.

Katılımcıları bu üç gruba böldükten sonra, araştırmacılar iki özel soruyu yanıtlamayı umuyordu: “Hemşirelik evi sakinleri, interaktif bir robot hayvanı veya sevimli bir hayvana kıyasla gerçek bir köpekle nasıl etkileşiyor?” Ve “Gerçek ve sahte ile düzenli etkileşimler yapmak” hayvanlar aslında huzurevinde yaşayanların psikolojik iyi oluşlarını ve bilişsel yeteneklerini geliştiriyor?”

Çalışmaya başlamadan önce, katılımcılar bilişsel durumlarını, bunamalarını, günlük yaşam aktivitelerini ele alma yeteneklerini, depresyon, kafa karışıklığı ve deliryumu değerlendirmek için psikiyatrik değerlendirmelere tabi tutuldular. Bu faktörlere ek olarak, bilişsel yeteneklerde önemli bir rol oynayabileceği için katılımcıların uyku kalitesi de ölçülmüştür.

Değerlendirmeler tamamlandığında, atanan “hayvan” ve onun işleyicisi katılımcıları altı hafta boyunca haftada iki kez ziyaret etti. Katılımcı hayvan ziyaretçileri ile vakit geçirirken, eylemci davranışlarını izler ve not alırdı.

Altı haftalık ziyaretler tamamlandıktan sonra aynı psikiyatrik değerlendirme tekrar tamamlandı. İki değerlendirme daha sonra katılımcıların ziyaretlerinin uzun vadeli etkisini incelemek için karşılaştırıldı.

Eserlerde ayrıntılı bir yayın olsa da, Dr. Thodberg bulduğu şeyin kısa bir özetini vermek için heyecanlandı. İlginç olarak, altı haftanın başında katılımcıların köpeğe ve robota nasıl tepki verdikleri arasındaki fark minimaldi. Katılımcılar, doldurulmuş hayvanla kıyaslandığında, dokundular, konuştular ve hem robotu hem de gerçek köpeğe daha çok baktılar. Ancak bu sonuçlar uzun sürmedi. Zamanla, hayvanlarla ve hayvanlar hakkında konuşma olasılığı ve süresi ve katılımcının hayvanlara bakma olasılığı hem robot hem de oyuncak kedi için azalmıştır.

Yine de, heyecan verici olan şey, konuşma olasılığı ve köpek için süre sabit kalmasıdır. Robotik PARO, çalışmanın başlangıcında gerçek tedavi köpeklerinden daha iyi sonuçlar verdi, ancak yavaş yavaş azalırken köpekler sürekli olarak yüksek kaldı.

İlginç bir şekilde, hayvanla etkileşim düzeyi, katılımcının değer düşüklüğüne önemli ölçüde bağlıydı. Bilişsel olarak daha zayıf olan katılımcılar, hem gerçek hem de sahte hayvanlar ile daha fazla etkileşime girerken, düşük bilişsel bozukluğu olan katılımcılar, odadaki insanlarla konuşmayı tercih etmişlerdir.

Bu sonuçlar oldukça şaşırtıcı, ama umutlarınızı çok fazla artırmayın. Bazı kötü haberlerimiz var…

Thodberg’in ekibi, altı haftalık hayvan terapisinden önce ve sonra psikiyatrik değerlendirmeleri karşılaştırdığında, gerçek ya da sahte hayvanların ölçülebilir yararları olmadığını gördüler. İnsanın en iyi arkadaşının bile, bilişsel yetenekler, depresyon düzeyleri, psikiyatrik belirtiler ya da katılımcıların günlük yaşamlarında işleyebilecek yetenekleri üzerinde hiçbir etkisi olmadı.