Cheesecake Ve Keepsakes: Neden BlogPaws evcil hayvanlar hakkında daha fazla

2024 Yazar: Olivia Hoover | [email protected]. Son düzenleme: 2023-12-17 06:54

Aşırı miktarda şeker ve kafein bana hiper farkındalığın süper gücünü nasıl verdi ve evcil hayvan sevgililerini birbirine bağlayan dayanıklı bağları takdir etmemi sağladı.

Nashville, TN'de üç günde çok şey olabilir. Özellikle 2015 BlogPaws konferansına katıldığınızda. Kürklü akılların bu buluşması, her yıl şehirleri değiştiren yıllık bir etkinliktir. Pet blogcular, markalar, uzmanlar ve savunucular bilgi paylaşmak, mesajlarını okuyuculara ulaştırmak için yeni yollar denemek, yeni ürünleri denemek ve sektördeki en inanılmaz insanlarla (ve evcil hayvanlarla) asmak için bir araya geliyor. Tahmin edebileceğiniz gibi, bu yıl bir makaleye giren tüm harikaları özetlemeye çalışırken odaklanmak için bir şey seçmek zor.

Ne yazacağım hakkında yırtılmışım. Eve getirmem gereken müthiş her şeyden bahsedebilirim *. Yani o yağma bak. “Arrrrrr! Bu etkileyici bir gecekondu olmalı,”diyor korsan Amy. (* Oscar dahil değildir)

Daha da iyisi, seni özlüyorum ve özgeçmişleri ve Shenanigans'la tanıştım. Oz Terrier'den Gina, Talil Hounds'dan Susie'yi, Talent Hound'dan Susie'yi, Beagles ve Bargains'den Jessica ve Luna'yı. Ya da yeni besties Rachel (My Kid Has Paws), Diane (Sevgiyle Köpek) ve Alicia (Healing Habitat) hakkında ne dersiniz? Ve en iyisi, paylaşımlı (ve fazladan) monarşinin üzerinde, Vegas Kaya Köpekleri Kraliçesi Sam ile bağ kurmayı unutma.

Karanlık ve yağmurlu bir öğleden sonraydı…

Sahnede şaka yapmıyorum. Cidden, her gün orada yağmur yağdı. Ve yağmur yağmadığı zamanlarda, yeni iç çamaşırlar için bir alışveriş gezisi yapılmasını gerektiren nemli ve yapışkantı. Ama bu başka bir hikaye ve ben kazıyorum…

Ben çizgideyken, domuzlarla dolu bir çocuk arabasının ortasına sıkışmış ve heyecanlı yavruların gaggle, sabit bir hızla yürürken, parlak bir doodad gözümün bir anlık yakaladı. Bir şey gibi görünüyordu … belki bir kuruş veya bir pullu (bir gece önce bir DIY kitty kafa bandı eğlenceli tablo vardı) veya bir mücevher parçası. Daha yakından bakmadım. Gitmem gereken yerler vardı, sindirim için cheesecake.

Oturduğum ilgi çekici oturum, markanızı nasıl inşa edeceğiniz konusunda her zaman parlak Denise Wakeman tarafından ağırlandı. Sunum, oteldeki en büyük oditoryumda gerçekleştirildi ve stratejik olarak arka tarafa oturmayı tercih ediyorum (bu, tüm eğlencenin gerçekleştiği yerdir). Arkamda bir kapı creak açıldığını duydum - odanın solunda ve gıcırdıyordu, bu kapı sık sık kullanılmıyordu. Geç gelen bir katılımcı olduğunu ve detaylı notlar almaya geri gittiğimi … omuzuma hafif bir dokunuş hissedene kadar.

Arkamı döndüm ve bir kadın tarafından, benim yaşımın yakınında (tahmin etmem gerekirse 30'ların ortasında) tanıştım. Sohbeti kaydetmememe rağmen, bunun gibi bir şeyi hatırlıyorum:

“Seni üzdüğüm için üzgünüm, ama bir şeyimi kaybettim” dedi. “Son seans için buradaydım [yaklaşık bir saat geçmişti]. Taktığım küpeyi kaybettim. Gümüş ve yuvarlak - gördün mü?”

Şimdi, sadece tükettiğim kahve ve şekerin tamamı olabilirdi, ama bu beni heyecanlı bir paniğe yolladı.

“OMG OMG OMG! Bir şey gördüm! Belki olabilir, belki de bilmiyorum!”Diye bağırdım. “Yerdeydi, yemek odasına döndüm, orada hala var mı, beni takip et, beni takip et!” Geriye dönüp baktığımda, iç köpek peşinde koşan sincap ruhu rehberimi yönlendiriyordum.

İlgili: BarkWorld At Bir Blast

Takip edip etmediğini görmek için geriye baktığımda, parlak şeylerin hala orada olup olmadığını görmek için yemek odasına geri döndüm. Oraya giderken, neden onu seçmediğimi ve kaybettiğime ve bulmaya verdiğimi açıklamak için gizemli blogcuya birkaç karışık hap atmak istiyorum. Şimdiye kadar, omzunda bana dokunma kararını ikinci tahmin ediyor olmalı.

Başarı! Hala oradaydı … ve gümüş kum dolar gibi bir küpeydi. Küçük, narin ve güzel. Ama onun muydu? Onu aldım ve ona gösterdim. Olduğunu doğruladı. Kelimeler için bir kayıp olduğu gibi görünüyordu, ama bana teşekkür etti. Ben sadece yardım için mutluyum (iyi ve cheesecake yakın olmak için).

Seansa dönüşte neden konuşamadığını açıkladı. Küpe, yakın zamanda vefat eden annesine aitti. O kadar mutlu ve bunalmıştı ki, ne söyleyeceğini bilmiyordu - kısa bir süre sonra etrafa uzanıp hızlı bir kucaklaşmak için beni çekti. Şimdi, benim konuşmama sessiz kaldım (biliyorum, değil mi? Bu asla olmaz!).

O, odasına geri döndüğünde kayıp olduğunu fark ettiğini açıkladı. Gömleğini değiştirdiğinde ortaya çıktığını düşünerek, otel odasını yukarıdan aşağıya doğru araştırdı. Bu değerli mementoyu üretemediğinde paniğe başladı. Konferans odasına doğru yöneldiğinde odayı taradı, ama bu sonuçsuz kaldığında bana döndü. Ve istediği tek kişi bendim.

İlgili: Küresel Pet Expo 2015: Bavul İstatistikleri ve Diğer Önemli Sayılar

Hızlı bir sarılmadan sonra teşekkür ederim, oturuma yeniden katıldım. Ama aklım başka yerdeydi. Ne kadar garipti ki, tam o noktada, tam olarak o noktaya baktım ve küpeyi gördüm… çok daha az hatırladım. Ve daha önce gördüğüm kadarıyla bana sormak bana ne kadar garip geldi? Kapıya daha yakın oturan başka insanlar vardı - bana ne sormak zorunda kaldı?

Kadere inanmam, “olması gerekiyordu” ya da herhangi bir dış dünya etkisi. Eğer durum buysa, siz şu soruyu sorabilirdiniz: “Sizce, onun tarafından, sevgili annesinin varisini nasıl buldunuz?” “Bu ne anlama geliyor?” “Konuya gelin, Amy!”

BlogPaws'da bu tesadüfi karşılaşmadan ne çıktım:

1. Konuşmacı Peter Shankman, benimle gerçek olan bir şey söyledi - BlogPaws'da, gerçekten “insanlarımızı bulduk”. Ama bunun sadece blogculardan, evcil hayvan uzmanlarından ve konferansa katılan savunuculardan daha derine indiğine inanıyorum. Evcil hayvanlar - evcil hayvanlarını ailelerinin bir parçası olarak görenler - aynı şekilde kendini hissettiren diğer insanları “al”. Birbirimize doğru yöneliyoruz, birbirimizi araştırıyoruz, deneyimlerimizle bağlanıyoruz, kilometre taşlarını seviniyoruz ve kayıpları birlikte yaslıyoruz. Kendinize evcil hayvan veli diyorsanız… ya da yapmadıysanız, herhangi bir yargı yoktur. Pet insanlar bize özgü bir frekansa bağlanır. Karşılaştığımız daha çok insanın, evcil hayvanlarımızı daha çok sevdiğimiz konusunda şaka yapabiliriz, ancak evcil hayvan peep'larımızla olan özel bağlantıyı hatırlamak önemlidir. Ve evcil hayvanlarla ilgili sorunlardan daha fazlasıyla birbirimize yardımcı olabileceğimiz zaman harika. Bu, bu toplulukta, hayvanlarla hiçbir ilgisi olmayan birilerine yardım edebileceğim zamanlardan biriydi - ve harika hissettirdi!
2. Küçük şeyler büyük bir fark yaratıyor. Benim için parlak bir şey fark ettim. Bir blog yazısına arkadaşça bir yorum bırakma, bir blog yazmacının söylediklerini, bir bağlantıyı paylaştığınızı veya hatta etrafınızdaki şeylerin farkına vardığınızı söylemeyi sevdiğiniz için samimi bir e-posta göndermek gibi küçük şeyler (çünkü bir şeylerin ne zaman olduğunu asla bilemezsiniz) Gördünüz mü, kullanışlı.) Elbette, gününüzden sadece birkaç saniye geçebilir, geçen bir düşünce ya da eylem olabilir, ancak birilerinin gününü yapma ya da dünyalarını değiştirme potansiyeli vardır.
3. Salata doldurun ve peynirli kek ve kahvenin ikinci yardımını atlayın. Kahretsin, bu kötü bir şeker kazasıydı!

BlogPaws 2015 konferansında gerçekleşen her şeyden, bu benimle uğraşacak “aha” anı. Peki ya soya iç çamaşırına ne dersin? Şey, bu başka bir gün için bir hikaye.