Geçmişte yürüdüğümüz sırada koşarken ön tarafa koşmayan tek köpekti; Bunun yerine, arkaya titredi ve iki ışıltılı gözle yukarı doğru baktı. Zincir bağlantı kapısındaki isim etiketi “Brenda” yı okuyordu. Altı yaşındaydı ve önceki sahiplerinin boş apartmanlarında taşınmasından ve terk edilmesinden yaklaşık bir yıl sonra sığınakta kalıyordu.Yeni kocam Tim ve ben Brenda'nın özel bir durum, derin içe dönük bir köpek olduğu söylendi. Potansiyel evlat edinenler, güvenini kazanmak için birkaç kez gelmek zorunda kalacaklardır. Koşusunu açtıklarında, anında sınırlandı ve yüzümü yaladı. Barınak personeli ağladı. Onu o gün eve götürdük.
O ve Tim küçük salonumuzda ileri ve geri sallandı, Tim fırlatma ve Brenda bir tenis topu yakalıyor, kulakları arkada çırpıyordu, ağzı eksik bir dişin ortaya çıkardığı nefes kesici bir gülümsemeyle ayrılmıştı.
Zamanla, köpeğimiz daha az korkutucuydu. İlk kış, onun pençeleri tuzdan sıçrayan sokakları gezdirirken, bazen de kana karışmış karı terk etti. Onun pençeleri için pedler aldık ve Tim her gün kulaklarını çizerken ovuşturdu. Yaptığı her şey ikimize de “teşekkür ederim” gibi görünüyordu.Bu günlerde, Brenda battaniyelerin altında uyumayı çok seviyor ve geceleri de vücudunu tamamen kaplayana kadar yorganın üstüne basıyor. Geceleri kapaklarda paws yapıyor ve vücudumun eğrisine bindiriyor, kuyruğu göbek deliğime sıkıca bastırıyordu. Bir keresinde koştu ve uykusunda boğulduğu yerde, şimdi kuyruğu ileri geri sallanıyor. Her sabah “Günaydın Starshine” nin melodisine “Günaydın Brenda” dedik.Barınakta, Brenda, “Yalnız Kalpler Kulübü” nin bir üyesi olarak biliniyordu, yani uzun süredir orada bulunmadan, muhtemelen bir Pit Bull olduğu için oradaydı. Tesiste eğitimci, evlat edinme fuarlarında ve yürüyüşlerde Brenda'nın her zaman birilerini aradığını söyledi. Yabancıların kafasına onu patlatmaya geldiğinde, o da uzaklaştı. Birer birer ayrıldıklarında kalabalığı aramaya devam etti.Lonely Hearts Club'ın bir üyesi olarak, çift ödeme şansına sahip olsak da, evlat edinme ücreti önemli ölçüde azaldı. Bir köpek kabul edildiğinde, barınaktaki personel “eve gitme” olarak adlandırılır. Evlat edinme yapıştığında, “eve gitmek” “sonsuza dek bir ev bulmak” olur. Brenda, iki yirmi bir şeyin yeni evlenmesinin mümkün olamayacağı şekilde sonsuza kadar anlar. kulaç.Brenda bize sonsuz aşka gerçek aşkı öğretti. Tim'i, karanlığa, gecenin ortasındaki yas gibi sanki bir kaç olayda buldum. Brenda'nın yaşlı ve gri ve artritli olduğu zamanları düşündüğünü ve apartman dairesine dört basamaklı merdiveni yukarı taşıması gerektiğini söylüyor. “Günaydın Brenda” nın başımızdan geçtiğinde neyin nasıl olacağını düşünür ve şarkı söylememizi isteyen kimseye sahip değiliz.Tim'in düğün bandının içinde, “Unutmayın” sözlerini, ilk aşık olduğumuzda, erkek arkadaşımız, kız arkadaşımız, nişanlım ve nişanlığımız olarak olduğumuz şeyin sürekli bir hatırlatıcısı olarak kazandım. Şimdi, bu ifadenin bizimle birlikte büyüyeceğini ve hatırlanan şeylerin yıllar ile çarpacağını anlıyorum. Bir gün ileride, “Brenda adında bir köpeğimiz olduğunda hatırlayın” ve belki ağlayacağız, belki gülümseyeceğiz, ama cevap her zaman yankılanıyor “Ben”.Bu yazı, Brenda'nın bugün bizimle olmamasına rağmen, SPOR of Westchester'daki kurtarma personeli ve gönüllülere adanmıştır. Kızımızı, onu bulduğumuz güne kadar sevdiği ve güvende tutan gönüllü Patricia Pasquale'e özel teşekkürler. Lütfen Brenda’nın barınağından evlenmeyi kabul veya bağışta bulunmayı düşünün.
Yaptığım en iyi karar, eller aşağı, bir köpeği evlat edinmekti. Muhtemelen hayatımla yaptığım en iyi şey. Bu, bir köpek sahibi olarak benim (nispeten kısa) zaman dedi ki
